UHP grafietelektrode van 450 mm

Grafietelektroden spelen een belangrijke rol in de staalindustrie. Ze worden vaak gebruikt om schroot te smelten in vlamboogovens (afgekort als EAF). Er zijn enkele belangrijke eigenschappen die de kwaliteit van de elektrode bepalen. Welke zijn dat?

De thermische uitzettingscoëfficiënt

(afgekort als CTE) verwijst naar een maatstaf voor de mate van uitzetting van een materiaal na verhitting. Wanneer de temperatuur met 1°C stijgt, veroorzaakt dit de uitzettingsgraad van het monster van vast materiaal in een specifieke richting, die de lineaire uitzetting wordt genoemd coëfficiënt langs die richting met eenheid 1×10-6/℃. Tenzij anders gespecificeerd, verwijst de thermische uitzettingscoëfficiënt naar de lineaire uitzettingscoëfficiënt. De CTE van de grafietelektrode verwijst naar de axiale thermische uitzettingscoëfficiënt.

De bulkdichtheid

is de verhouding van de massa van de grafietelektrode tot zijn volume, de eenheid is g/cm3. Hoe groter de bulkdichtheid, hoe dichter de elektrode. Over het algemeen geldt dat hoe groter de bulkdichtheid van hetzelfde type elektrode is, hoe lager de elektrische weerstand.

Elasticiteitsmodulus

is een belangrijk aspect van mechanische eigenschappen, en het is een index om het elastische vervormingsvermogen van een materiaal te meten. De eenheid ervan is Gpa. Simpel gezegd: hoe groter de elastische modulus, hoe brosser het materiaal, en hoe kleiner de elastische modulus, hoe zachter het materiaal.

Het niveau van de elastische modulus speelt een veelomvattende rol bij het gebruik van elektroden. Hoe hoger de volumedichtheid van het product, hoe dichter de elastische modulus is, maar hoe slechter de thermische schokbestendigheid van het product is, en hoe gemakkelijker het is om scheuren te veroorzaken.

Fysieke dimensie